Sikcha-ghar( शिक्षाघर )

समय जीवनलाई प्रकृतिसित नजिकमा राखेर हेरेकी छु परिश्रम कहिलेसम्म हो समय सिमा साँचेकी छु एक दिन पाईला नचल्ला भनी आज नै हिड़ी राखेकी छु सबै कुरोको उपभोग सहि मार्गमा मिठोलाग्छ तर किन फेरी बरबाद गर्छन व्यर्थ दुरदेश परदेशको सपना देखाउछ यो चाहनाहरू सदा अनिता न जिउदाका साथ नता,,,,,, यो व्यवस्था ढिल्याए पनि प्रकृति  रमनिय  छ  आज  हो केही  फुल्न  छाड़े पनि सबैले आँखा चिमल्या छैन उसैलाई हेरी रमाउन खोजे जगेराको भाव मनमा जाग्यो अनुभवलाई बटुली फेरी त्यो प्रकृतिलाई हरियै राख्न खोजें!!

बन्दुके ढ़ुगां   यो एउटा चट्टान जसको नाम" बन्दुके ढ़ुगां" हो।यसमा बन्दुकका चित्र कोरीएको छ। यो कसले ,कहिले अनि किन कोरीयो कसैलाई थाहा छैन।  जंगलको बिचमा खुबै सुन्दर छ! बाटो हिड़दा यसले सबैलाई हेरीरहे जस्तो अनुभव हुन्छ।  बाटाका दुवै भागमा दुई चट्टान खड़ा छन। प्राकृतिक गेट जस्तो देखिन्छ।  पहिलेका मानिसहरूको भनाई छ, लिम्बुहरूको शासन कालमा यो उनिहरूको गढ़ी थियो। कसैले भन्ने गर्छन राम बनवास छदा यही बाटो भएर गएका हुन तेसैले यस बस्तीको नाम "रामजी" बस्यो, र उनी सितै यसको ईतिहास जोड़ीएको छ तर, मलाई त्यसो होला जस्तो लाग्दैन कारण त्यस समयमा धनुष - वाण  प्रयोगमा थियो भने यहाँ बन्दुकको चित्रहरू छन।  जे होस यस शिलाको उमेर निकै पाको छ। धेरै ईतिहास यसले बोकेको हुन पर्छ। वर्तमानमा भने मानिसहरू सुकेदेखि यहाँसम्म विहान बेलुकी वकमा आउने गर्दा रहेछन। मधेशको गर्मीबाट भागेर पहाड़लागेका पर्यटकसरूको पनि यो एउटा चौतारो बनेको छ। यी क्षेत्रहरू नेपालसिमा छेवै पर्ने हुनाले साथै आजसम्म पनि घना जंगल भएको , जंगली जानवरहरू बसोवास गर्ने हुदा अनि सितामाताको घर जनकपुर भएको हुदा, हुनै सक्छ उनीहरू घुम्दै

बुवालाई पत्र!                   प्रणाम बुवा! बुबा! यस वर्ष त कोरोनाले सतायो। दाई पनि तपाई भए कहाँ पुग्यो होला भन्छु। तपालाई सदा आमा र दादासितै सपनामादेखि रहन्छु। तर तपाईको भाषा म बुझ्न नसक्ने भएको छु।  सुकेमा घर जलेर खाक हुदा तपाई भन्नु हुन्थ्यो, लतिका सुके साह्रै मैला भएको थियो, प्राकृतिक प्रकोपले नै सफा गरिदियो। तर त्यस ठाँउमा फेरी हामीले घर बनाउन सकेनौ। आज त गईरी टोलमा मलाई चिन्ने धेरै कम छन कारण म तपाईसित मधेश झरे, यहाँ सबैले चिन्छन ।      पहाड़मा जस्तो तर सोझो मानिस यहाँ छैनन,न नै सफा छन, बाटाका किनारमा पिशाब गर्छन, के तिनीहरू सफा हुन त्?  तपाईले गोर्खाल्याण्ड देख्नु भएन तर तपाईको ईच्छा धेर जसो पुर्ण गरी जानु भो, आमासितै केवल छ महिनाको अन्तरालमा, तर दादाले त यो नराम्रो कोरोना कालमा भोट हालेर आएर त्यसको परिणामसम्म पनि सुन्न पाएन  ।  बुवा! तपाईको जमाना राम्रो थियो यो भाईरस नभएको समयमा नै जानु भयो। तर दादाको निम्ति हामी दिदी बहिनी थियौ अस्तुसम्म घर ल्याउन सक्यौ , हाम्रो पालामा के होला भन्ने कुरोले सताउछ। बाहिर निस्कनसम्म नपाईने भयो।घर बन्दी भई बसेका छौ।कहिले यसको निवारण होला भन्ने आश

बर्माकी चेली- माईती ह्रदय न्यौछावर गरी सिमामा पर्खेका साहित्यलाई ऊँ कार मा साहित्य सृजन सबैलाई स्वागत मिठो व्यञ्जन हस्याङ्ग पस्याङ्ग छ मित्र मिलन सिमाका काईदा कानुन शिरोपर देशमा स्वागत गर्न तैयार हुन्छे सुन्दर अनौठो भेश भुशामा चिन्ता छ मनमा सुरक्षाको जगंको मैदानमा होस या साहित्यको वृक्ष हागाँ हागाँमा सालिनता झल्कन्छ उसको गालामा यो देशको सम्मानमा यो उसको मैनमारी भाषामा म पनि ईश्वर भजन भज्छु आज तिम्रो शान्ति र उन्नतिको कामनामा व्यपारी रैछौ गोर्खे चेली उदाहरण वन विश्वमा वर्मेली वन्दना गर्दछु म तिम्रो निम्ती तिम्री आमाको ममतादेखि विश्व सन्तानलाई बचाँउन हिड़ेकी दोस्रो विश्व युद्ध भन्दा कम छैन भाषा पितामहाको सुरक्षा गर्न यहाँ आरतीको थालीमा साहित्य अर्पण हातभरी आशिर्वाद पाएकालाई केही पर्वाह छ न केही चिन्ता ईतिहास मेटी अश्मिता खोज्छन आत्मा हत्या गरी धुक धुकी छाम्छन औषधीको व्यपार गरी विरामी वन्छन तर तिमी विश पियेर अमृत उगेल्छौ प्रभु भजनमा साहित्य पाँउछौ अतिथी सत्कारमा ज्ञान प्राप्त गर्छौ चन्दन लगाई गृष्म भगाउछौ प्यास बनी साहित्य अघिलाउछौ।।।