कललियुग

कलियुग

हो यस्तो दिन पनि

आउछ भनि अस्सीमा

नै भनेको थियो

 एक लेखकले।

चालिस वर्षपछि

देखिन्छ यसको अशर

ठिक सहरको चिनबाट

लेखक हुन अमेरिकन।

दुई देशमा छ द्वन्द

संसारलाई बनायो मन्द

स्वास्थ्य शरिरलाई चिन्ता

बिछोड़को पिढ़ा अनिता।

राजस्थानको डाक्टरले

ईटालीयनलाई ठिक गर्यो

खुशीको कुरो यो ज्वरो

उ बाँच्यो , कोभित भाग्यो।

चिन्ता के को टन्न खानु

छुट्टी छ घरको नियम मान्नु

सबै आफ्नै तौर तरिका छान्नु

चुलो र आमाको कुरो ठिक ठान्नु।

कलियुग हो बाबै सधै

स्वाईन र बर्ड फ्लु मात्र कहाँ

"मेन- फ्लु" हो प्याज लशुन खादाँ

झुक्रेको कुखुरा दौड़न्छ।

के छैन र" मै तुलशी तेरे आँगनकी,",,

तेज पत्ताको छ सुगन्ध

दालचिनी पत्ता टप्प टिप्नु

भुरलुक्क रातो चिया चुस्स।

कागति सुन्तल्ला फोक्से

नागपुरको, मिरीकको भने

स्वादिष्ट छ बजारमा गने

के छैन सैलानीसित अलि डरे।

अचम्भ युगमा छ प्रवेस

डाक्टर नर्सको हो समय

नाम कमाउने काम गर

आफुलाई पनि राखि पर।।