Sikcha-ghar( शिक्षाघर )

दाहिने तिर छन गुरूङ्ग सेनी देब्रे तिर खसको छोरी भन्छन सौलीयतले हामी बैग्लै भयौ तर रगत पसिना एउटै हो अचानो र बाम्फक एउटै हो दर्द पिढ़ा एउटै छ होईन र? यो तस्विरले वया गर्छ केही त हाम्रो मिल्छ होईन र? तर हाम्रो समुह भिन्न हो! आज राजनिती यसरी बोल्छ अनायासै यस्तै कुरो खेलीरहन्छ मेरो मनको एक कुनामा! सौलियत पाए त् भन्छन तर वाटो र पानी शिक्षा र नितीमा केही फरक परेको छैन स्वासथ्य र उपचार मिलेकै छैन भाषा र संस्कृति हाम्रो भिन्न छ तर मुण्डा वोर्ड र सौताल बोर्ड च्याटर्जी वोर्ड र वर्मन वोर्ड त छैन त्यसो भये मेरी आमा र मेरो बोर्ड किन भिन्न भिन्न छ जब की हामी दुई सरिर एक आत्मा नै हौ होईन र??

Mysterious, she said She talked about her lover She held him like a trophy Disregarding and basterdizing him to her needs. He wanted to feel human Yet he felt like a utility Like a touch of mascara that Stroked through her eyelashes Glistening her apperance Making it lively. The contrasting contours of her mascara and the shade of her face, spoke more about the bond they shared that words ever could. She was like the aftermath of a tender snowfall Gentle, but frooze everyone she went across He longed for a warm splash of healing Warm and gentle, warm and gentle they hurled at him, when he fastened and woke up  from the sweaty afternoon slumber he had But you are a trophy The other bystander said He smirked and said yes a trophy

बोनस  बोनस त त्यो हरियो पत्ति, चोर औंला र  बुड़ी औंलाको खेल हो पेटको यात्रामा थप सुख यो। झट्टारोले निभ्दैन आगो पेटको सुत्र अलग्गै छ हजुर! ति मुनाहरूसितको माया हो हाम्रा पुर्खाको आस्थाको यात्रा हो । स्लिम टि, ओलोङ टि, मिक्स टि भन्दै नाम दिदैं स्वाद लिदा बिचारा यी कर्मिहरू रूझेको तिमीले कहाँ देख्छौ र! कति निष्ठुरी छ तिम्रो तन्त्र भोको पेट खटेको देख्दा कहाँ राखी आँउछौ मानवता जब बस्छौ घुमाउने मेजमा! कलम किन लरखराउछ ? तिम्रा शब्द लहरहरू टिकेन किन बीसले स्थान पाएन प्रश्न छ दशैंमा पौरखी हातको??