सौभाग्य

मलाई नसुनाउ तिम्रा व्यथाहरू

म आफैमा व्यथित भएको बेला

मलाई पर सारी नगिज्याउ यहाँ

म आफै आफमा हराएको बेला।

सुन्दर बघैचाँमा फालेको  कथा

नसुनाउ मलाई  म रोएको  बेला

प्रेमलाई बलात्कारमा बदली यहाँ

भुल कसको, जिवन रोएको बेला।

 हेरन् लह -लह छ जीवन उसको

अनुहार नमिल्छ  उसको यो बेला

 यशोधा भईछ बांझो  कोख यहाँ

नभन फालिएको, उ हाँसेको बेला।

सत्य तितो होला ,सुने उसको  कथा

नसुनाउ उसलाई दुःख लुकेको बेला

समाजलाई पर सारी नगिज्याउ यहाँ

संसकार आफै आफ हराएको बेला ।