मनका कुरा

पर्वपछिको चिसो हावा

हिमाल सेत्तामे अनुहार उघार्छे

परिवर्तनको हावा चल्यो की भनी!

बादल खित्का छाड़दै हाँस्छ

म उढ़े झै हावासित उढ़ने गरन् तिमी

किन वर्ष पर्खिन्छौ घुम्टो उघार्न भनी।

निरन्तरता तिमीमा होईन खहरेमा छ

बुझ्न गाहारो भो पानीको अभावमा

बुझाई हेरन तिम्रो नै परिश्रम भनी।

शिर उठाई कर्म गर्छौ वर्षै भरी तिमी

 पहाड़ शितोष्ण मरूमा परिवर्तित छ 

 आश्वासन मात्र छ,प्यास बुझाउछु भनी।

तिर्खाएर श्वास छपक्क उड़ेको दिन

बादल मसितै उड़ीरहला एक नाश गतिमा

थाहा छ पछितो गरि घुम्टो ओढ़ी रुने छौ भनी।

फेरी नयाँ पालुवा पलाउदा हेर्ने छौ

अलि अलि गरी घुम्टो सरकाउने गर्छौ

सेताम्मे डंका ,तर थाहा छ उ मर्ने छ भनी।

 तिम्रो प्रेम,सुन्दरता होस या प्रकृति प्रेम

निरन्तरता गुमायौ र एक्लो भयौ भने फेरी

नयाँ पालुवाले हावा सगैं काँचुली फेर्ला अनि‌।।