Sikcha-ghar( शिक्षाघर )

बातचित जामुनको रूखसित आज बिहानै मलाई झ्यालमा ढ़क ढ़कायो, यसो झ्याल खोलि हेरें, काग, रूप्पी, अलि पर पर भगेराहरू, भुईमा चाल मारेर बिरालो बसी रहेको रहेछ। सोचें, उनिहरूको पनि नेता गिरीको चर्चा होला। खाने आहारको सल्लाह होला। चुनावको चर्चा होला। तर मलाई एउटीले ढ़क ढ़काई बस्छ, किन होला ? मनै मन  चिन्तन गर्दै पर्दाहरू सारे अनिता आकाशतिर हेरें अलि अलि बादल छ, फनी तुफानले अरूतिर नोकसान गरे पनि सिलगढ़ीलाई भने न्यानो राखेको छ। वर्षा नआई वर्षात छ। फेरी म तिर हेरी पोल सारे जस्तो गरि चिरी-बिरी गरी रहन्छ, चारो पो चाहियो होला भनेर अलिकता चामल र पानी राखिदिए।केही दाना खायो फेरी भुर्र उड़ेर रूख मै बस्यो।धेरै चिरी-बिरी सुन्दा मलाई लाग्यो ईनीहरू पनि पर्यावरण दिवस मनाउने सल्लाह  गर्दै छन क्यार। यसो अब धुप बालौं भनि फूर - पाति टिप्न लागेको त भुई भरी क्यामुना जस्तो पाकेर जामुने रंगमा छ, के होला भनेर टिपेर हेरेको ता मसिनो खाल्को जामुन रहेछ, यसो मास्तिर नजर डुलाउदा ता लटरम्मै जामुन पाकेछ। त्यो देखदा मेरो साथीको घर लाब्दा मगंपुको पो याद आयो।भन्सा कमरा र ठूलो घर माझ सानु सेतु काठको माझमा तल्...

लोरीको जीवनकथा लुखुर लुखुर आएको उ एकदिन घरमा मुसोको रगरगी त्यसदिन बटुको दुध राखी फकायौ एकदिन ढोका‌ बन्द गरी राख्यौ त्यसदिन। स्वासतिकाले ल्याईदिएकी एकदिन छोरोको रहर बिरालो पाल्ने त्यसदिन  तिल मिठाई र बदमको यज्ञ हो हुरी नामाकरण गर्यौ उसको त्यहाँ "लोरी"! विकीपिडिया अध्ययन शुरु त्यसदिन बिरालाको उमेर तीनदेखि सोह्र रहेछ दुधको कटौरा ,आहार सगैं म्याउ-म्याउ उ हाम्रो प्रिय परिवार बन्यो लोरीकै दिन। घरदेखि बाहिर गयौ हामी एक दिन काम गर्नेको भरोसामा खान त्यसदिन पन्द्रमा आउदा पानी मात्र खान थालेछ त्यो निष्ठुरी पनाले दु:खि बनायो एकदिन।  उफ्री उफ्री सांड़ला, मुसा‌ मार्यो एकदिन पर्दामा झुण्डदै ,लुगा तान्दै रमायो त्यसदिन परिवार सदस्य बनी सबैको प्यारो एकदिन  मानव प्रभावले उ भिन्न, चोरेन खाना एकै दिन। गर्मी र बिरामीले ग्रस्त भयो दुईचार दिन बेलुकी बसी सुमसुम्यायो मलाई एकदिन आँखामा आँशु थियो मनमा के थियो कुन्नी तेह्रमा आई तेह्रमा नै हिढ़ी उ त्यसदिन। उन्चालिस डिग्रीको पारा चढ़ेको दिन धुप र माट्टीसहित बिदाई उसको त्यसदिन प्राथना,, मानिसको जुनी लिएस एकदिन  घरमा साड़ला नाच्छ  म...

साचिस त्रिकला संगमको आयोजनामा २०.४.२५ आईतबारका दिन साहित्यकार प्रेम गुरुङ सरको "अक्षरवृत समीक्षा" अनि" अभाषित पश्चाताप" कथा संग्रहको विधिवत  लोकार्पन सूके पोखरीमा भयो। त्यसरी नै  उपन्यासकार मणि कुमार सर्माज्युको" कलेजी डायरी" अनि "घर संसारका प्वालहरु " पुस्तक पनि फेरी विमोचन भयो। साचिस त्रिकला संगमद्वारा चारजना साहित्यकारसरुलाई सम्मान पनि जनाए। कविता वाचन कवि लतिका जोशी, कवि महेन्द्र श्याङबो,कवि रञ्जीत गुरुङ अनि गजलगो विजय मुखियाज्युले गर्नु भएको थियो। कार्यक्रमको अध्यक्षता वरिष्ठ साहित्यकार  सचिन राई दुमी सरले गर्नु भएको थियो भने ,प्रमुख अतिथि वरिष्ठ साहित्यकार युवराज काफ्लेज्यु हुनुहुन्थ्यो। पुस्तकहरूको समीक्षाको भूमिकामा डा प्रा राजकुमार छेत्री,साहित्यकार तिलक लमसाल,साहित्यकार लक्ष्मन नेपाल अनि साहित्यकार सचिन राई दुमीज्यु हुनुहुन्थ्यो।              साहित्यकार मेरा गुरुवर गुरुङ सरलाई धेरै धेरै बधाई तथा धन्यबाद दिन चाहान्छु मलाई पनि साहित्यको अब्बल विद्यार्थीको रुपमा सम्मान दिनु भ‌एकोमा।  साथै साहित्यकार बी बी मुखिया सरप्रति आभार ...

दशैं आयो हामी ॠतुसितै रमाउने गरौं छुट्टी छ केही सर सल्लाह मिलाउँ लुगा फाटा घाममा सुकाउँ लौ घुम्न जाउ दार्जीलिङ दशैं आयो । बाटाका पैरोहरू सोरीसके होला भित्ताका घाँस फुस काटी सफाई कर्मीले चिरी च्याटै पारे लौ घुम्न जाउँ दार्जीलिङ दशैं आयो। सारंगी गाईने चौरस्ताको उकालोमा हिमालको फोटो दास स्टुडियोमा घोड़ सवारी चौरस्तामा लौ घुम्न जाउँ दार्जीलिङ दशै आयो। उसलाई बोलाएको छु प्रेमआलाप गरौला माल रोडमा साझ बत्तीको झिलमिल सरबरीमा लौ घुम्न जाउँ दार्जीलिङ दशै आयो।   सिङ्गड़ा मिठाई नारायन दाशको भुजा चिप्स मिठो चौकको केक र चकलेट गिलिनेरीजको लौ घुम्न जाउँ दार्जीलिङ दशै आयो। माहाकाल मन्दिर जाउला माताको आराधना गरि गुलाब टिप्न ओह्रालो लागौला लौ घुम्न जाउँ बोटानिकल गार्डन दशैं आयो। तेन्जिङलाई सम्झी कनञ्चनजङ्गातिर लागौं बरचिल र हिमालयन माउण्टटेनिङ  लौ घुम्न जाउँ राज भवन दशै आयो। अग्रेजका घोड़ादौड़ लेबोङमा हेरन देख्छ नी मालरोडबाट विसौनिमा बसी  चुस्की चियाको लौ घुम्न जाउ, छाड़ेको मुटु छाम्न दशै आयो।

मित्रता मित्रता हुन्छ त्यहाँ  निस्वार्थ भावना जहाँ! हरेक पाईलामा  आस्था जहाँ समस्या समाधानको  व्यवस्था त्यहाँ! सम्झौता र  सम्झना जहाँ हाँस्ने र नाँच्ने  मिठो पल त्यहाँ कसले के भन्ला  भन्ने डर छैन जहाँ सम्बन्ध अटुट  रिश राग छैन त्यहाँ एका अर्कामा केवल  त्रिशना जहाँ, भेटेपछि समय  रमनिय हुन्छ त्यहाँ! भुत भविष्य भुलिन्छ  केवल हाँसो छ जहाँ परिवारदेखि पनि  टाड़ा एकै क्षण त्यहाँ!